Vele jaren lang wordt met name de portemonnee van de middengroepen leeggehaald door de overheid. De lagere inkomens hebben nog wel allerlei tegemoetkomingen en de echt hogere inkomens hebben hun constructies op een belastingvriendelijk tropisch eilandje. Die betalen niet tot nauwelijks nog iets.
Het is dus een betrekkelijk kleine groep die de belastingen op moet brengen. Is de centrale overheid in Den Haag al niet graaierig genoeg, dan gaan de waterschappen en lokale overheden wel meedoen. Het procentuele aandeel van deze lokale belastingen wordt hoger en hoger.
Het is dus niet gek dan mensen dat in hun portemonnee gaan voelen en aankopen uit gaan stellen. De eerste die dat uitstelgedrag gaat merken is de winkelier die wat luxere goederen verkoopt. Eten en drinken heb je nodig, daar ontkom je niet aan. Maar met een nieuwe inrichting van de woonkamer is het een ander verhaal. Dat steekt niet op een half jaartje en kan dus rustig even wachten.
En een verminderde vraag vanuit de consument in combinatie met gestaag stijgende huurprijzen en gemeentelijke lasten zorgen er wel voor dat je het als ondernemer op een gegeven moment wel voor gezien houdt. Misschien is die verminderde vraag inderdaad tijdelijk maar hoe tijdelijk? Dat weet helaas niemand maar het is wel een zeer belangrijke vraag.